از شهر تو باید بروم خوب بدانم

 غم این بازی تقدیر دگر سوخته جانم

 ولی ای دوست به چشمان تو سوگند

 بی تو حتی دو سه روزی نتوانم

 به دیار دگری زنده بمانم

 بی تو ای هستی دلبرده ی من

 بی تو ای عشق قسم خورده من

 بی تو من گم شده ی دشت وجودم

 بی تو ویران شده بود و نبودم

 تو صفایی ، تو دل آرامترین نغمه پر شور وفایی

 تو خود عشق و منظور وفایی

 چه بگویم ؟!

 دلم امشب به خدا تاب ندارد

 دگر از فکر سفر خواب ندارد

 ماه شب های شکوفایی من

 کوچه پس کوچه تنهایی من

 بی تو جز سایه ی مهتاب ندارد

 نازنینم !می روم من ... بی تو بر شانه ی خسته می برم من

 کوله بار خاطرات آشنایی ...

 یاد آن لحظه و دیدار رهایی

 و غم تلخ پر از سوز جدایی

 بی تو من پیرم و سرگشته و آواره ترینم

 نازنینم ! بی تو گمگشته ترین در به در روی زمینم

 من ندانم بعد من یادم کنی !

 گاهگاهی در کلامی مهربان

 یا از حصار آهنین هجر خود

 روزگاری آخر آزادم کنی

 یا گذاری در قفس نالان و حیران من بمانم ؟!

عشق یعنی اینکه بدون تضمین و چشمداشت خود را وقف کنی ، عشق یعنی اینکه خود را کاملا ایثار کنی ، به این امید که عشق بی چشمداشت تو ، موجب روییدن گل عشق در دل معشوق شود ، عشق علمی است بر بنیان استوار ایمان ، و کسی که ایمان ندارد عاشق نیز نیست . عشق هنگامی کامل است که همه چیز می بخشد و هیچ چیز را طلب نمی کند . عشق هیچ بهایی را از معشوق طلب نمی کند . عشق هرگز طلبکار نیست ، هرگز سرخورده نمی شود زیرا سرخوردگی در عشق نتیجه توقع و انتظار است . اگر عاشق کسی هستید نمی توانید از او توقع داشته باشید که در ازای عشق تان او نیز عاشق شما باشد . اگر حقیقتا عاشق کسی باشید ، چاره ای ندارید جز آنکه به عشق تان اعتماد کنید ، به او ایمان داشته باشید و او را بپذیرید....

 قفسم را مشکن

                  تو مکن آزارم

                                 گر رهایم سازی به خدا خواهم مرد

 من به زنجیر تو عادت کردم

 بارها در پی این فکر که در قلب تو ام

                                  با تو احساس سعادت کردم

 به خدا خوشبختم

        تو محبت کن و بگذار که تا عمری هست

                               من بمانم چو اسیری به حریم قفست

دلم آواره و تنها ....

    میان موج طوفانها ....

             تو این دنیای سنگی ....

                           شنید از تو یه رنگی ....

                 بگو با من می مونی ....

  تک من سهیل آسمونی ....

می نویسم برای او که بهترینم است ... او که تمام لحظه ها با من است ... او که گرچه از من دور است ولی یادش لحظه به لحظه مرا دنبال می کند ... آری می نویسم به یاد او ... برای او ... او که می داند چقدر برایم عزیز است ... او که تمام زندگی ام شده ... می نویسم به یادت ای گل همیشه بهارم ....

اگه دنیا پر شه از ستاره ... بازم میگم برای من یه ماهه ... اگه دنیا قهر کنه با دل من ... اگه ماهم بدتا کنه با دل من .... خوشم که من تا آخرش یه رنگ بودم ... خوشم که من تا آخرش یه حرف زدم .... دوستت دارم ... دوستت دارم ... دوستت دارم ....