بی بهانه سلام ؛
زیبای من ، ای تنها دلیل رد کردن هر دلیل و ای تنها بهانه آوردن هر بهانه ؛ دیوانه برق نگاه نخست توام ، با یک جور بی تابی از نوع بی بازگشتش ،بگذار پرنده سرگردان نگاهم در پناه آلاچیق مژگان مجنونت تا ابد احساس آرامش کند و آتش عطشم را با جرعه ای که هیچ کس از چشمه اش ننوشیده خاموش نه ! شعله ور ترش کند ....
مهربانم در این روز خدا تورا به زمین هدیه داد تا در این روز دلم هبیقرار تو گردد، می دانی که برایم چقدر عزیزی و اما ... تمام عشق ها به یکی شدن نمی انجامد ... بگذار در این چند روز عمر ... در این مدتی که به من اجازه داده شده تو را ببینم تنها برای خوشبختی ات دعا کنم ... بهترینم دوستت دارم بینهایت ،خیلی دوست داشتم همیشه در کنارت بمانم اما گویا سرنوشت چیز دیگری برایمان نوشته است و من همین مدت بودنم با تو را قدر می دانم چرا که شاید روزی دگر نتوانم تو را بیابم ...
مجنون ترین دیوانه ات هستم و چه بخواهی و چه نخواهی در قلب من جایگاه همیشگی داری ،لمس بودنت مبارک
اگر برای دنیا یک نفر هستی برای من تمام دنیایی!!
چگونه بگو یم دوستت دارم ...
بهترینم تو را که برایم بهترینی
تو را که هم زمان با تولدت در قلبم همه چیز را فراموش کردم
دستم را به تو می دهم قلبم را نیز به تو خواهم بخشید
فقط بگو ، بگو به من که می آیی ، بگو که تو نیز قلبت پیش من است
نمی خواهم عشق را گدایی کنم
اما ، قلبم بیمار تو ست
نگاهم به دنبال تو ست
فکرم همیشه و همه جا فقط با توست
چگونه قلبم را ساکت کنم
نمی توانم....
بیا ... که دیگر مرا تاب انتظار نیست ....
بیا و قلب خسته ام را بگیر ....
من فقط نگاه تو را می خواهم ...
ای که مرا دیوانه نگاهت کردی ....
من که کاری نداشتم به تو ، اما تو مهرت را به قلبم دادی
و دیوانه ام کردی ....
مهربانم ....
عزیز جانم ...
چگونه باید به تو بگویم که دوستت دارم .... بی نهایت ...
به اندازه تمام قطره های باران ...
به اندازه تمام ستاره های آسمان ...
به اندازه ...